سرکه انگبین نعنایی

سرکه انگبین نعنایی: سکنجبین با سرکه انگبین دارای تفاوت هایی از این جهت است که سکنجیبن را با استفاده از شکر و سرکه غیر طبیعی تولید می کنند که خواص درمانی این شربت شفابخش را ندارد.

سکنجبین عسلی نوشیدنی فرح بخش و گوارایی است که از مخلوط مقدار مشخصی سرکه و عسل طبیعی به همراه مقداری نعناع یا عرق آن بدست می آید.

سکنجبین معرب واژه سکنگبین یا همان سرکه انگبین است.

این واژه دقیقا نمونه ای از روش آمیزه سازی کلمات در پارسی کهن می باشد.

اما به مرور زمان به علت گرانی یا در دسترس نبودن عسل طبیعی بجای آن از شکر استفاده می کردند.

از این جهت برخی بین سرکه انگبین سنتی و سکنجبین امروزی تمایز و تفاوت قائل می شوند.

در هر حال هر جا سخن از خواص و فواید سکنجبین است و مصرف آن توصیه شده، منظور همان نوشیدنی سرکه انگبین اصیل و سنتی می باشد.

علاوه بر اینکه این نوشیدنی یا شربت بسیار گوارا و خوشمزه است، خواص دارویی بسیاری نیز دارد تا حدی که به آن لقب شاه داروی طب سنتی نیز داده‌اند.

در باب اهمیت آن بوعلی سینا رساله ای به نام السکنجبین با نام کامل «منافع الشراب المسمی سکنجبین» به زبان عربی نوشته است.

این رساله در سال 1547 به زبان لاتین نیز ترجمه شده است.

فواید و خواص سرکه انگبین:

برای تقویت معده و کبد، رفع عطش، انسداد عروق، رفع سردرد و گرمی مفید است.

افراد گرم مزاج می توانند مقداری عرق کاسنی به آن اضافه کنند.

خوردن شربت سرکه انگبین به همراه شاهتره برای قبل از حجامت توصیه شده است.

همچنین این نوشیدنی برای رفع داغی کبد مفید است و به افرادی که با خوردن گرمی ها دچار عارضه می شوند، بسیار سفارش شده است.

البته افراد سرد مزاج باید کمتر از آن استفاده کنند.

مهمترین خاصیت سرکه انگبین متعادل کردن اخلاط موجود در بدن است و لذا کسانی که قصد حجامت دارند، چهل روز قبل از حجامت شروع به خوردن سرکه انگبین کنند.

مواد تشکیل دهنده:

عسل طبیعی، سرکه انگور سنتی و عرق نعناع

نحوه مصرف:

چهار ﻗﺎﺷﻖ ﻏﺬاﺧﻮری از ﺷﺮﺑﺖ را در یک ﻟﻴﻮان آب ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻧﻤﻮده و ﻫﺮ ﺷﺐ ﻣﻴﻞ ﻧﻤﺎئید.

(( در ﺑﻘﻴﻪ ﻣﻮارد ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮر ﭘﺰﺷﻚ ﻃﺐ ﺳﻨﺘﻲ ﻣﺼﺮف ﻧﻤﺎئید.))

منع مصرف:

افراد بلغمی مزاج با مشورت حکیم یا پزشک طب سنتی مصرف نمایند.