بابونه 

نامی عمومی است که برای انواع مختلفی از گیاهان هم‌خانواده با مینای چمنی (از تیره کاسنیان) به کار می رود.

در طب سنتی از دو گونه از این گیاهان،شامل بابونه آلمانی و بابونه رومی برای ساخت خیسانده و دمنوش استفاده فراوان می‌شود.

بابونه آلمانی

بابونه رومی

گونه‌ها

بابونه و شقایق خود رو، بهبهان

دو گونه اصلی بابونه که به صورت دمکرده استفاده می‌شوند و برایشان خواص دارویی در نظر گرفته می‌شود،عبارتند:

از بابونه آلمانی و بابونه رومی.

گونه‌های دیگری از گیاهان هم نام بابونه بر خود دارند (نظیر بابونه بهاری و بابونه زرد) اما معمولاً به صورت دمکرده به کار نمی روند و خواص دارویی ندارند.

دمنوش بابونه

چای بابونه

دمنوش بابونه نوعی خیسانده است که از ترکیب بابونه خشک شده با آبجوش بدست می‌آید.

بابونه ممکن است به عنوان ماده طعم دهنده در غذاها و نوشیدنی‌ها،دهانشویه‌ها،صابون‌ها یا مواد آرایشی مورد استفاده قرار می گیرد.

بابونه هنگامی که به عنوان یک محصول گیاهی،مانند دمنوش یا به عنوان کرم موضعی پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد،به احتمال زیاد از نظر سلامتی یا عوارض جانبی اثرات زیادی روی انسان ندارد.

گل های بابونه در فروردین ماه در ایران بخصوص در شمال استان خوزستان و دشت‌های اطراف شهرستان اندیمشک،جلوه ای مثال زدنی به خود می‌گیرد.

تحقیقات

ترکیبات اصلی گل های بابونه ترکیبات پلی فنول هستند،از جمله:

آپیژنین، کوئرستین، پاتولتین و لوتئولین.

اجزای اسانسی (روغن‌های اساسی) که از گل‌ها استخراج می‌شوند،ترپنوئیدها هستند.

بابونه،به دلیل خاصیت ضد اضطراب بالقوه تحت تحقیقات اولیه قرار دارد.

هیچ مدرک بالینی با کیفیتی وجود ندارد که نشان دهد بابونه برای بی‌خوابی مفید است.

وجود ترکیبات مفید در این گیاه مخصوصا،پارتنولید منجر به کاهش التهاب، کاهش فعالیت سلول های التهابی و کاهش ترشح هیستامین می شود.