سنا

گونه‌ای بزرگ از گیاهان گلدار از تیره باقلاسانان و زیرتیره ارغوانیان است.

گونه‌های متنوع بومی سراسر منطقه گرمسیری و تعداد کمی از گونه‌ها بومی مناطق معتدل هستند.

تعداد گونه‌های این گیاه ۲۶۰ تا ۳۵۰ گونه تخمین زده می‌شود.

گونه شاخص آن گونه سنای اسکندریه است که حدود پنچاه گونه در باغبانی علمی شناخته شده هستند.

برگ سنا

توصیف

سنا شامل بوته، درختچه و درخت است.

برگ ها به شکل پر با برگچه‌های جفت و روبروی هم هستند.

گل‌آذین آن گل‌آذین خوشه‌ای در انتهای شاخه‌ها است یا در حال بیرون آمدن از محور برگ هستند.

گل پنج گلبرگ و معمولاً پنج کاسبرگ زرد و ده پرچم مستقیم دارد.

پرچم‌ها معمولاً اندازه‌های متفاوتی دارند و بعضی از آنها بی‌بساک هستند.

میوه غلاف حبوبات است که چندین دانه داخل آن وجود دارد.

استفاده

سنا

از بعضی گونه‌های سنا به عنوان گیاه زینتی در معماری استفاده می‌شود.

گونه‌های سنا با بسیاری از انواع اقلیم سازگار شده‌اند.

برگ ها و گل های سنای سیامی در آشپزی جنوب شرقی آسیا، مثل تائی و لائو استفاده می‌شود.

در تائی به آنها khi-lek گفته و در کاری از آنها استفاده می‌کنند.

مسهل

در گذشته، سنای مصری (سنای اسکندریه) در غلاف خود یا به صورت دمنوشی که از برگ ها ساخته شده بود به عنوان مسهل مورد استفاده قرار می‌گرفت.

سنا به عنوان یک مسهل تحریک‌کننده شبکه میانتریک کولون شناخته می‌شود که حرکت‌های پریستالتیک کولون را شروع و باعث کاهش جذب آب از روده می‌شود و با این مکانیسم باعث بهبود یبوست می‌شود.

مصرف مزمن مسهل‌ها می‌تواند منجر به ملانوزیز کولی گردد.

نکته مهمی که در خصوص استفاده از گیاه سنا وجود دارد این است که باید در درمان یبوست حاد استفاده شود.

مدت حداکثر استفاده از این گیاه نباید بیشتر از دو هفته شود، چون باعث از دست رفتن مواد ضروری بدن از جمله یون پتاسیم می‌شود،که خود این عامل باعث ایجاد خیلی اختلالات سیستمی بدن می‌شود.